Żur jaki jest każdy wie. Jedni lubią, jedni nie, a jeszcze innym jest obojętny. Na przykład mi. Jednak w okresie wielkanocnym jakoś tak mimochodem sięgam po butlę z zakwasem i gotuję żurek. Aby go sobie urozmaicić i dołożyć wartościowych składników robię do niego wsad a'la biała kiełbasa. Ten skromny dodatek do zupy jest mega zdrowy i odżywczy o silnym działaniu uodparniającym. Jak znalazł na wypadek, gdyby kwiecień zaplótł trochę zimy na święta.

Składniki żur:
- 3,5 litra wywaru z warzyw (1 duża marchew, 1 pietruszka, 1 cebula duża, połowa pora, seler naciowy 1 łodyga, seler,    korzeń ćwiartka, 1 czubata łyżeczka domowego bulionu warzywnego, 2 łyżeczki domowej vegety, 2 liście laurowe, 5 ziaren ziela, 4 ziarna jałowca)
- 3 duże ziemniaki
- zakwas na żur 500 ml
- tofu wędzone około 200 g
- kawałek korzenia chrzanu tak aby wyszły dwie garści
- 2 -3 łyżki majeranku

Wykonanie:
Gotujemy wywar z warzyw i przypraw około 30 minut, do miękkości warzyw. Pod koniec gotowania dorzucamy ziemniaki przekrojone na połówki, zagęścimy nimi zupę, więc mogą być nawet w całości, gdyż i tak je zmiksujemy. Gdy ziemniaki i warzywa są miękkie, wlewamy zakwas. Wyławiamy ziemniaki i razem z tofu i szklanką wywaru z zupy blendujemy je na śmietanę. Następnie wlewamy naszą śmietanę do wywaru. Dodajemy majeranek, starty chrzan i przez chwilę gotujemy. Ewentualnie doprawiamy do smaku. 

Składniki biała kiełbasa:
- ciecierzyca ugotowana 550 g
- kasza jaglana ugotowana 250 g
- czosnek 4 ząbki wyciśnięte przez praskę
- płatki owsiane zmielone 100g lub mąka owsiana 100 g
- 2 łyżki płatków drożdżowych
- sos sojowy 4 łyżki
- mieszanka przypraw: (1 łyżeczka gorczycy w całości, 1 łyżeczka kolendry w całości, 4 owoce jałowca, 5 ziarenek ziela angielskiego, 2 płaskie łyżeczki soli himalajskiej, 15 ziarenek pieprzu)
- 2 łyżki majeranku

Wykonanie: 
Mieszankę przyprawową mielimy na proch (w TM 30 sek/obr.10). 
Ciecierzycę rozdrabniamy na gładko (w TM 10 sek/obr.6)
Dodajemy kaszę jaglaną, sos sojowy, czosnek, płatki drożdżowe, mieszankę przypraw oraz mąkę owsianą i miksuję na gładką zwartą masę (w TM 30 sek./obr.6 za pomocą kopystki) 
Formujemy kształt kiełbasy i parujemy, jeśli macie parowar (w TM 25 min/Varoma/obr.1) lub przez chwilkę gotujecie w wodzie na małym ogniu. Najlepiej jest poczekać z konsumpcją aż przestygnie, wtedy łatwo daje się kroić w plasterki, nie rozpada się.
.

Nie ma kucharzy idealnych, więc jak coś schrzanię zupełnie się tym nie martwię. Ostatnio zdarza mi się to nader często, bo zasmakowałam w pewnej zupie w sam raz na tę porę. Jej istotny składnik to brat poczciwej kapusty. Silnie rozgrzewa i daje antynowotworowego kopa. W dodatku to naturalny antybiotyk pomocny w leczeniu przeziębień, zatok, czy kaszlu. I ten ostry smaczek. Oczywiście mowa o chrzanie. No i soczewica, czyli całe dobrodziejstwo wszystkiego odżywczego z białkiem na czele. Kilka garści i od razu jedzenie treściwsze się staje. Polecam wszystkim -  schrzańcie tę zupę, a nie pożałujecie.

Składniki:

2 marchewki
2 łodygi selera naciowego
1 cebula opalona
1 pietruszka
6 małych ziemniaków 
4 liście laurowe
4 ziela angielskie
2 łyżki bulionu warzywnego
2 łyżeczki domowej „wegety”
3 litry wody
80 g startego chrzanu

Wykonanie:
​
Wszystko zalewamy wodą i gotujemy do miękkości.
W tym czasie z namoczonych orzechów nerkowca (200 g) robię śmietanę. Miksuję je ze szklanką wody z 2 ząbkami czosnku i dodaję sok z połowy cytryny  (TM 30 sek/obr.8)
Ugotowane warzywa miksuję i dodaję do zupy.
Do ugotowanej zupy dodaję śmietankę, chrzan starty (około 120g) oraz 4 łyżeczki majeranku. Chwilkę podgotowuję a na koniec dodaję 300 g czerwonej ugotowanej soczewicy.
Posypuję rukolą.


Do chrzanu z tą zupą! Smacznego!

Danie z wyglądu nie przypomina „klasyki”, czyli obiadu składającego się z ziemniaków, surówki i kotleta (wege lub niewege), a raczej talerz naładowany ze szwedzkiego stołu. Ten misz masz talerzowy umożliwia jednak lepsze zagospodarowanie przestrzeni zdrowiem. Ilość zdrowotnych substancji na cm2 talerza jest po prostu przytłaczająca. I jeśli, czegoś Wam tam będzie brakowało to z pewnością uzupełnicie to deserem. :D
Stacjonują tam: 
brązowy ryż, czarna fasola, pomidor z kolendrą, ogórek z pietruszką, awokado z cebulką i naturalne tofu w ulubionych przyprawach. Do tego dressing, który powstał ze zmiksowania świeżej papryki następnie przyprawionej solą, pieprzem, papryką wędzoną i sosem sojowym. 
Robi się to szybko, je szybciej a jeszcze szybciej planuje kolejną konsumpcję.

​Warto sprawdzić, czy wszystko się ze sobą komponuje. Ja wiem, ale, czy mi wierzycie na słowo? ;)


Na zdrowie!

Dzieciaki na wakacjach, dzień długi, niby jest czas, żeby zrobić w kuchni coś wyszukanego. Nic bardziej mylnego. W moim przypadku wprost przeciwnie, wszystko dzieje szybko i im więcej wolnego tym bardziej mi czas ucieka. A jeść trzeba. Natury nie oszukasz. W takich chwilach na ratunek przychodzi zapiekanka z czegokolwiek w ulubionych przyprawach. Po pierwsze jest szybko, po drugie nie wymaga koncentracji i zaangażowania, po trzecie jest różnorodna  i pełnowartościowa, po czwarte czyści spiżarnię i nie pozwala marnować się resztkom. 
Zawsze jest smaczna, bo przyprawiam ją tak, jak lubię i starcza na kolację lub następny dzień. Niby wszystko takie oczywiste, a czasem siedzimy godzinami, szukamy przepisu a wystarczy zbadać , co mamy na stanie i wrzucić do piekarnika. 
Skład mojej zapieksy: 
ziemniaki i fasolka szparagowa (ugotowane, z poprzedniego obiadu), pomidory, cebula, bakłażan, pieczarki i tofu marynowane BIO Polsoi, zioła prowansalskie, pieprz, olej kokosowy i odrobina octu winnego. 
Pieczemy około 30-40 min. - 200C.
Szkoda dnia na ceregiele. Smacznego!

Wszędzie zielono, a na straganach owocowo-warzywnych kolorowo, aż oczy bolą. Lubię ten czas. Będąc aktywna sportowo w swoich kulinarnych poczynaniach uwzględniam moje zapotrzebowania na mikro i makroskładniki oraz ogólną kaloryczność. Uwzględniam też czas, jaki mam na pichcenie, a z tym różnie bywa. I tak właśnie na skutek wymieszania tych wszystkich rzeczy powstało w pełni zbilansowane, smaczne, szybkie i kolorowe danie. Mamy tu węglowodany (makaron), mikra i witaminy (warzywa) i białko (tofu Polsoja BIO - zdecydowanie polecam).

Składniki:
Makaron pełnoziarnisty 250 g
Szpinak świeży 250 g
Odrobina oleju do podduszenia szpinaku
3 ząbki czosnku
2 łyżki soku z cytryny
Oliwa 50 ml
Sól do smaku
Pieprz do smaku

Dodatki:
Pomidorki koktajlowe
Tofu wędzone (Polsoja BIO) pokrojone w kostkę i podsmażone 180 g 

Parmezan wegański:
Orzechy nerkowca 50 g
Płatki drożdżowe 2 czubate łyżki

Makaron gotujemy zgodnie z czasem podanym na opakowaniu. Szpinak podduszamy chwilkę na patelni na oleju lub w TM 5min/100C/obr.1 Blendujemy go na gładko wraz z czosnkiem, dodając pozostałe składniki. Łączymy pesto z ugotowanym makaronem. Dodajemy pokrojone pomidorki wraz z tofu. Całość posypujemy parmezanem.

I gotowe. Smaczne, zdrowe i treściwe. Smacznego!

Szczawiowa - moja ulubiona wiosenna zupa. Uwielbiam jej smak i gotuję ją tylko z własnoręcznie zebranego na łąkach młodego szczawiu. Wtedy ma wszystkie walory smakowe, które łechcą podniebienie. Szczaw zawiera przede wszystkim witaminę C, A i witaminy z grupy B, a także magnez, wapń, krzem i żelazo. Korzystnie wpływa na zdrowie. Pobudza trawienie, wzmacnia apetyt, pomaga przy schorzeniach serca, usprawnia pracę wątroby oraz woreczka żółciowego, działa lekko moczopędnie i krwiotwórczo, hamuje rozwój drobnoustrojów. I nie bójcie się szczawianów, co to wapń Wam zabierają. Po pierwsze szczaw też wapń wam dostarczy, a po drugie, jeśli dwa, trzy razy w sezonie zjecie sobie szczawiową to uwierzcie mi ewentualne braki wapnia w organizmie nie będą spowodowane przez szczaw. Zatem ruszajcie na łąki w poszukiwaniu naturalnej smakowitości.

Składniki:
2 marchewki
1 pietruszka
¼ selera
2 liście laurowe
4 ziela angielskie
2 łyżki domowej vegety
Ok. 400 g świeżego szczawiu
50g orzechów nerkowca
1 cebula
3 ząbki czosnku
Olej
Sól
Pieprz
3 szczypty cukru trzcinowego
​
Wykonanie:
W garnku gotujemy marchew, pietruszkę, selera wraz z zielem i liściem do miękkości. Wsypujemy vegetę. Gdy włoszczyzna jest miękka wrzucamy umyty i pokrojony szczaw. Cebulę podsmażamy na patelni i również wrzucamy do garnka. Wyciskamy przez praskę czosnek i gotujemy chwilkę około 5 minut. W tym czasie robimy śmietankę z orzechów. Zalewamy nerkowce gorącą wodą i moczymy je około 10-20 minut. Następnie blendujemy je wraz z wodą z moczenia na krem. Odlewamy gęstą część zupy wraz z warzywami i blendujemy także na krem. Łączymy przygotowaną śmietankę z kremem z warzyw i przekładamy do garnka z zupą. Doprawiamy do smaku. Jeśli jest zbyt kwaśna dodajcie troszkę cukru.
Moja wersja jest podana z ziemniakami, wówczas załatwia mi to sprawę nasycenia domowych głodomorów.

.5-W  tym przedświątecznym czasie,  jako urozmaicenie barszczowo-żurkowych obiadów proponuję pożywną strawę naśladującą „klasyka”, czyli flaki. Brr, nie cierpię tej nazwy. Oprócz smaku i zdrowotności  główna zaleta to szybkość przygotowania. Na głównego bohatera dania wyrasta tu seler naciowy. Mega C-e witaminowy i detoksykujący, co w najbliższym czasie może mieć dla kogoś niebagatelne znaczenie. ;) Do tego papryka i sprawa wielu witamin i minerałów z głowy. Same zaś „kotlety sojowe” to kopalnia białka. I choć nie przepadam za tym produktem to czasem używam go do zadań specjalnych. Do pełni smaku zalecam użyć dorodnych, jędrnych pieczarek.
Smacznego!

*inaczej flaki

Energia całość (2L) : 530 kCal
Porcja ok. 250 ml (talerz): 66 kCal
Węglowodany: 9,5 g
Białko: 6 g
Tłuszcze: 0,5 g

Składniki:
Kotlety sojowe 10 szt.
Bulion warzywny 1.5 litra
Seler naciowy 4  łodygi
Papryka czerwona 1 sztuka
Pieczarki 300 g
Koncentrat pomidorowy 1 mała puszka
Por 1 sztuka
Sos sojowy 2 łyżki
Kminek

Przygotowanie:
Kotlety sojowe gotujemy 10 minut w wodzie z dodatkiem „wegety” domowej. Warzywa kroimy w plasterki, paprykę w słupki i dusimy ok. 10 minut. Pod koniec dodajemy koncentrat pomidorowy i nadal dusimy przez chwilę. Zalewamy bulionem dodając pokrojone w paseczki kotlety i kminek, gotujemy ok. 10 minut. Doprawiamy do smaku solą, pieprzem i sosem sojowym. I gotowe, pisałam, że szybko. :)

Temat uchodźców nieco przycichł, więc pozwoliłam sobie na publikację  przepisu na domowego falafela. Jak ktoś ma zapędy nacjonalistyczne to dla niego są to kotleciki z ciecierzycy. :) Ja tam do kuchni polityki nie wpuszczam, a smakują obłędnie. Niby znam smak falafeli, bo czasem na mieście je popełniam, a mimo to ten domowy jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Polecam wszystkim fanom międzynarodowych smaków.

Falafel :
​
400 g suchej ciecierzycy
1 cebula pokrojona na ćwiartki
2 ząbki czosnku
2 łyżki czarnego sezamu 
1 łyżeczka zmielonej kolendry
1 łyżka zmielonego kuminu
½ łyżeczki czarnego pieprzu
2 szczypty chilli
1,5 łyżeczki soli
½ łyżeczki sody oczyszczonej
½ łyżeczki sumaku (opcjonalnie)
½ łyżeczki zataru (opcjonalnie)
1 łyżka soku z cytryny
2 łyżki wody
Olej do smażenia

Ciecierzycę moczycie przez noc. Wlejcie sporo wody, aby ciecierzyca cały czas była przykryta. Dnia następnego odcedzacie ciecierzycę i wrzucacie wraz z pozostałymi składnikami do malaksera lub po prostu blendujecie. Możecie też wykorzystać do tego maszynkę do mielenia. W thermomixie miksujecie 10sek/7 obr (mieszając w trakcie kopystką).
Masa ma być grudkowata a nie przypominać pure. Kotleciki mają dać się bez problemu uformować. Ja do ich robienia wykorzystałam łyżkę do lodów. Można pomóc sobie także zwykłą łyżką. Do rondla wlewacie olej na około 5 cm wysokości i smażycie kotleciki. Czas smażenia około 2-3 minut na każdą stronę. Mi wyszło około 35 falafeli. Były tak dobre, że nie nadążyłam liczyć, bo co usmażyłam partię to znikała z talerza.

​Sos tahini: 

3 łyżki pasty tahini
2 ząbki czosnku
Sok z połowy cytryny albo cała limonka
Szczypta soli
2- 3 łyżki wody
Czosnek wyciskacie przez praskę. Łączycie z pozostałymi składnikami i blendujecie na gładki sos. 

Klasyka gatunku, doskonała w swej prostocie i smaku i wykonania. Świetna imitacja niewegańskiej wersji, więc może być fajnym rozwiązaniem, gdy przy stole spotkają się zwolennicy różnych poglądów na odżywianie. 

Składniki:
120 g cebuli
1 ząbek czosnku
50 g oleju rzepakowego
800 g pomidorów z puszki
1/2 łyżeczki soli himalajskiej
1 łyżeczka suszonej bazylii 
1 łyżeczka suszonego oregano
1/2 łyżeczki tymianku 
100 g granulatu sojowego
Pęczek natki pietruszki
​Makaron spaghetti 

Wykonanie TM:
Do TM wrzucamy cebulę z czosnkiem i rozdrabniamy 3 sek./obr.5. Dolewamy olej i dusimy 3 min./Varoma/obr.1. Dodajemy pomidory, sól, zioła oraz kostkę sojową i gotujemy 20 min./100C/obr.1 (do zmięknięcia granulatu, przy większych kawałkach powinniśmy wydłużyć czas.) Podajemy z makaronem, ryżem lub kaszą posypanymi obficie natką.

Wykonanie tradycyjne:
Cebulę i czosnek szklimy na patelni z olejem. Do garnka wlewamy pomidory z puszki, dodajemy cebulę z czosnkiem, zioła oraz granulat sojowy i gotujemy około 20 min. - do zmięknięcia granulatu. Podajemy z makaronem, ryżem lub kaszą.posypanymi natką.


Smacznego!

Jeśli ktoś upodobał sobie smak ryby na warzywach, niby z Grecji pochodzący, a nie chce spożywać metali ciężkich, antybiotyków i innych potencjalnie chemicznych rzeczy lub wrażliwość własna na los istoty ból czującej mu na to nie pozwala, temu polecam prostą i mega rybną potrawę potocznie zwaną "Nierybą nie po grecku". Może to być jakościowa zmiana na naszym świątecznym stole a smak jakże znany i lubiany.

Składniki na rybę:
1/2 szk. Suchej kaszy jaglanej ok 120g
3 arkusze glonów nori
1 ząbek czosnku
Sól 1/2 łyżeczki
Pieprz 1/2 łyżeczki

​Warzywa:
200 g cebuli przekrojonej na pół
300 g marchwi pokrojonej na kawałki
100 g pietruszki obranej pokrojonej na połówki
100 g selera obranego pokrojonego na kawałki
Połowa pora białej części
40 g oleju
1 puszka pomidorów
2 łyżeczki koncentratu pomidorowego
1 łyżka octu jabłkowego lub 50 g wina 
Sól 1/2 łyżeczki
2-3 szczypty pieprzu
Liść laurowy 1 
Papryka słodka 1 łyżeczka
Oregano 1/2 łyżeczki

Wykonanie w Thermomixie:

1. Do TM wlewamy 1000 g wody. Do koszyczka wsypujemy kaszę i przelewamy ją wrzątkiem, aby pozbawić ją goryczki. Gotujemy 20min./100C/obr.1.
2. Wylewamy wodę z TM i odstawiamy kaszę na bok.
3. Glony zalewamy odrobiną gorącej wody, tak aby tylko były przykryte. Jak ostygną i zmiękną kroimy je na drobne kawałki.
4. Do TM wkładamy przestudzoną kaszę po ugotowaniu ok. 300g, glony, czosnek, sól oraz pieprz i mieszamy 10 sek/ obr. 4
5. Formujemy kotleciki i podsmażamy na patelni.

  6. Do pustego TM wrzucamy po kolei wszystkie warzywa ( z wyjątkiem pomidorów) i olej, rozdrabniamy 5 sek./obr.5
  7. Dodajemy pozostałe składniki wraz z przyprawami.
  8. Gotujemy 20 min/Varoma/noże wsteczne/ obr.1
  9. Przekładamy warzywa wraz z kotlecikami do naczynia żaroodpornego

Wykonanie tradycyjne:
Kaszę jaglaną przelewamy wrzątkiem aby pozbyć się goryczki. Gotujemy do miękkości, ale na sypko.
Glony zalewamy odrobiną gorącej wody, tak aby tylko były przykryte. Jak ostygną i zmiękną kroimy je na drobne kawałki.
Łączymy razem glony z kaszą, solą i pieprzem i mieszamy.
Formujemy kotleciki i podsmażamy na patelni.
​Warzywa ścieramy na tarce, pora siekamy na drobno. Warzywa podduszamy w garnku z puszką pomidorów i z pozostałymi składnikami.

Ziemniak to statystycznie najczęstszy warzywny gość na naszym stole. Kuchnia polska zna pewnie z milion sposobów jego wykorzystania. Ja najbardziej lubię wszelkie wariacje ziemniaka w postaci placka a’la po zbójnicku, czy też węgiersku. Poniższa wersja jest jedną z nich, zasobną w białko za sprawą konopi i fasoli. Ziemniaki są z natury niezbyt kaloryczne, a dodatkowo zamiast smażenia zastosujcie pieczenie, wówczas macie duże pole do popisu, co do ilości konsumowanego towaru, a, że smaczny jest okrutnie …. 
Ważne informacje są dwie:
1) jeśli zapomniecie dodać, jakiś produkt oprócz ziemniaków i płatków owsianych danie i tak się uda
2) jeśli zapomnicie dodać ziemniaki to sygnał, że czas na autorefleksję w codziennym pędzie ;)

Ciasto:
700 g ziemniaków 
25 g mielonych konopi lub mielonego siemienia lnianego
½ łyżeczki soli 
½ łyżeczki pieprzu
3 łyżki skrobi ziemniaczanej lub kukurydzianej
70 g płatków owsianych

Sos:
100 g cebuli 
2 ząbki czosnku
30 g oleju rzepakowego
400 g pomidorów lub przecieru pomidorowego
250 g cukinii
1 łyżka octu winnego lub jabłkowego
½ łyżeczki majeranku
1 łyżeczka ziół prowansalskich
½ łyżeczki soli
½ łyżeczki pieprzu
1 łyżeczka "vegety" domowej 
¾ puszki fasoli czerwonej albo białej

Wykonanie ciasta - wersja tradycyjna:
Ziemniaki ścieracie na tarce lub w malakserze na miazgę. 
Konopie lub siemię mielicie w młynku (albo używacie kupionych mielonych wersji )
Dodajecie pozostałe składniki i dokładnie mieszacie.

Wykonanie ciasta - Thermomix:
Konopie mielicie w TM 20 sek./obr.10
Dodajecie pozostałe składniki naraz i rozdrabniacie 5 sek/obr.5
Rozgrzejcie piekarnik do 200C
Ciasto przekładacie do tortownicy o średnicy 28 cm i pieczecie przez 20 min w 200C.

​Wykonanie sosu:
Cebulę wraz z czosnkiem siekacie na drobno ( w TM 3 sek./obr.5)
Szklicie je na patelni ( w TM 2 min/Varoma/obr.1)
Przekładacie do garnka i dodajecie pokrojone na ćwiartki pomidory, kawałki cukinii i przyprawy dusicie do miękkości około 10 min ( w TM dodajemy pomidory, cukinię pokrojoną na duże kawałki, przyprawy i ocet i gotujemy 8 min/Varoma /obr.1)
Całość miksujecie, aby nie było dużych kawałków ( w TM 20 sek/ obr.8)
Na koniec dodajecie fasolę i mieszacie całość.
Wylewacie sos na podpieczony placek i ponownie zapiekacie 20 min. w 200C.
Smacznego!

Jesień. Początek słot i pewnie większych lub mniejszych przeziębień. Jak wiadomo witamina C może nam wydatnie pomóc utrzymać wysoką odporność i wyglądać wyraźnie. Oczywiście najlepszym źródłem jej będą warzywa i owoce. Natura jest na tyle sprytna, że na okres chłodów daje nam duży wybór kapustnych, które są mega „odpornościotwórcze”. Tu w czołówce jest kalafior i choć, gdy popatrzymy na zawartość C w 100 g to może nie być rewelacja, pamietajmy, że kalafior jest ciężki. Taka pietruszka bije go na głowę, ale proszę zjeść 100 g natki, nie jest łatwo, a kalafiora i 500 g zasysamy bez problemu. Tak więc bieżmy poprawki na możliwości konsumpcyjne warzyw i owoców a nie tylko modną zawartość w 100 g. 

Poniżej pomysł na pieczonego kalafiora. Ma tylko odrobinę mniej dobroci, niż surowy i dużo więcej, niż gotowany.

Potrzebujesz:

1 kalafior podzielony na różyczki

1 łyżka płatków drożdżowych

Kalafiora pieczemy około 25 min. do lekkiego zbrązowienia. Po wyjęciu z piekarnika posypujemy płatkami drożdżowymi, dzięki temu prostemu zabiegowi będzie miał delikatnie serowy posmak.

Dla urozmaicenia smaku dodałam kawałek dyni, który akurat miałam na stanie magazynowym.

Jesień rozgościła się na dobre. Ostatnie ciepłe dni przypadły na weekend, miałam trochę czasu, więc poleciałam sobie w kulki. Jak juz coś zajmuje mi dłuższą chwilę to ma być smaczne i zdrowe. Zmodyfikowałam ciasto, coby trochę zdrowotności dodać. I tak zwykłe lecenie w kulki nabrało innego wymiaru. Polecam danie gorąco zwłaszcza, jeśli macie jakieś rączki do pomocy w obszarze produkcji.  

Skład:
1 kg ziemniaków
​210 g kaszy jaglanej
150 g skrobi ziemniaczanej
150 g mąki ryżowej
500 g śliwek lub innych owoców
jogurt sojowy do polania

Kaszę prażymy przez chwilkę na patelni lub przelewamy gorącą wodą, aby straciła goryczkę. Następnie kaszę gotujemy na sypko ( W TM w koszyczku, 20 min./100 C/obr.1). Oddzielnie gotujemy ziemniaki. Studzimy i rozdrabniamy na miazgę ( w TM 5 sek./obr.5). Łączymy zimniaki z ugotowaną kaszą  i mieszamy do połączenia składników. Następnie wkładamy na ok. 20 min. do lodówki. Schłodzoną masę ugniatamy z mąką i skrobią do uzyskania jednolitej, gładkiej masy. Z uzyskanego ciasta formujemy placuszki i wkładamy w nie ulubiony owoc i kształtujemy kulkę. Sugeruję, aby nie przesadzać z grubością ciasta, ma go być tylko tyle, żeby przykryć owoc. Gotowe knedle wrzucamy na gotującą się wodę i trzymamy je, aż wypłyną. Nam smakowały najlepiej z jogurtem sojowym i surówką z marchewki z jabłkiem. Bardzo fajne połączenie. Polecam.

Ostatnio jestem trochę zaganiana. Pomyślałam, więc o czymś pożywnym, a jednocześnie szybkim. Weryfikacja lodówki wskazywała, że powinnam pójść w paprykowo-pomidorowe smaki. I tak na szybko powstał sos będący wariacją salsy. 

Składniki:
4 średnie pomidory
2 papryki
2-3 ząbki czosnku
1 nieduża cebula
1 kopiasta łyżeczka wędzonej papryki
1 płaska łyżeczka chilli lub 1/2 świeżej chilli
2 łyżki octu jabłkowego
2-3 łyżki sosu sojowego ciemnego
pieprz do smaku
sól himalajska do smaku 
natka pietruszki

Wykonanie:

1. Cebulę i czosnek siekamy (w TM 3sek./obr.5), następnie podsmażamy, aż cebula się zeszkli. (w TM  5 min./Varoma/obr.1).
2. Następnie paprykę i pomidory blendujemy przez chwilę. Mają być wyczuwalne i widoczne kawałki a nie jednolita masa (w TM 6sek/obr.5)
3. Dodajemy przyprawy, ocet i sos. Gotujemy na małym ogniu około 15 do 20 min (w TM 15min/100C/obr.1)  

Powstaje interesujący gęsty, strukturalny sosik a’la salsa. Smakuje wyśmienicie w zasadzie do wszystkiego. Ja osobiście polecam z czymś proteinowo-węglowym np. quinoa plus czarna fasola. To świetny mobilny obiad np. w terenie lub podczas przerwy w pracy. Przed konsumpcją zalecam posypanie obficie natką, dla wzmocnienia zdrowotności dania.

Pan Pomidor to jeden z tych wścibskich podróżników, który żądny przygód pcha się do wielu dań na mapie naszego stołu. A, że swe podróżne sakwy ma po brzegi wypchane zdrowotnymi skarbami, których nie sposób zliczyć, jest chętnie witany podczas tych wojaży. Pod koniec wakacji zawitał, jak zwykle znienacka i  opowiedział swą włoską przygodę. Czas zleciał momentalnie i niespodzianie na stole wylądował pyszny włoski placek wypełniony po brzegi pomidorami.
Jeśli chcesz zamknąć w zwykłym daniu smaki lata zrób prostą pizzę. Kluczem są tu pomidory, po prostu  muszą być prosto z krzaka. Do tego posmak gryki w cieście i mamy kolejną podróż kulinarną.

CIASTO:
30 ml oliwy z oliwek
220 ml wody
1 płaska łyżeczka cukru trzcinowego
20 g świeżych drożdży
200 g  mąki pszennej
200 g mąki gryczanej 
1 łyżeczka soli

SOS POMIDOROWY:
1-2 ząbki czosnku
1 karton przecieru pomidorowego
10-15 ml oliwy
1/2 łyżeczki soli
pieprz do smaku
1/2 łyżeczki cukru
1 łyżeczka papryki słodkiej
1 łyżeczka suszonego oregano
1 łyżeczka bazylii

DODATKI:
Pomidory prosto z krzaka, cebula, świeża bazylia

WYKONANIE:
Natłuścić miskę. Wlać wodę i połączyć z cukrem i drożdżami (W TM 20 sek./obr. 2). Dodać mąkę, oliwę i sól i zagnieść ciasto (W TM 2 min./ Interwał). Z ciasta uformować kulę. Gdy podwoi swą objętość jest gotowe do pieczenia.
W między czasie przygotowujemy sos do pizzy. 
Rozdrabniamy czosnek (W TM 3 s./obr. 8) i dodajemy przecier, oliwę, sól, pieprz, cukier, paprykę i zioła. Mieszamy ( W TM 20 s./obr. 5). Próbujemy i doprawiamy wedle własnego gustu.
Rozgrzewamy piekarnik do 200 C. Blachę wykładamy papierem do pieczenia. Rozkładamy ciasto, delikatnie rozciągając i ugniatając. Ciasto posmarować sosem pomidorowym, a na nim ułożyć pokrojoną cebulę i  świeże pomidory, delikatnie polać oliwą. Piec 20 min. w 200 C z termoobiegiem. 

Podawać posypaną świeżą bazylią.

Jeśli zależy Wam na tym, aby Wasze dzieci zdrowo się odżywiały i w przeciwieństwie do mojego/naszego pokolenia od małego nabrały zdrowych nawyków żywieniowych poświęćcie im chwilę uwagi w tym obszarze. Niestety ze świecą szukać szkoły w naszym pięknym kraju, która oferowałaby zdrowe i pełnowartościowe posiłki, wykonane ze świeżych składników. Do tego nie ma oczywiście żadnych zajęć lekcyjnych dla najmłodszych o prawidłowym odżywianiu. (Zapewne to nie jest ważne, ważniejsze jest by dziecko wiedziało, jak wygląda lama). Jeśli do tego dodamy wszędobylską reklamę słodyczy i innych pokarmowych „specyfików” dla dzieci, może okazać się, że ich świadomość zdrowego jedzenia jest kształtowana w sposób szkodliwy i utrwala złe przyzwyczajenia. Wystarczy, żebyśmy spojrzeli na siebie, z iloma takimi nawykami borykamy się sami i jak ciężko je zmienić. Oszczędźmy tego naszym pociechom.

Najlepszym sposobem inspirowania dzieci do zdrowych wyborów jest ich zaangażowanie w cały proces, od zakupów produktów począwszy a na własnoręcznym wykonaniu potraw skończywszy. Zapewniam, że wszystko wówczas smakuje inaczej. :) Innymi słowy uczmy bawiąc. 

 Fotki z zabawy w pizzerię. Dla odmiany powstała radosna pizza z ciastem na bazie mąki razowej. Dziesięć razy zdrowsza od „klasycznej” pizzy i według opinii twórców i smakoszy dużo lepsza

Tak się złożyło, że dziś pierwszy raz w sezonie „pogrillowałam”. Było to poniekąd wymuszone brakiem czasu na gotowanie, a przygotowanie obiadu w 20 minut to coś, co lubię. 
Na ruszt poszły pieczarki portobello, jako „pierwsze” danie, a na drugie, klasyczne wegańskie szaszłyki z warzyw, które miałam w domu - rzodkiewka, cukinia, papryka, szalotka oraz tofu.

Klika słów o przygotowaniu: 
Grzyby podlałam delikatnie oliwą, oprószyłam solą himalajską i dosyć obficie świeżo mielonym pieprzem, wymieszałam w salaterce i na grilla.
Kiedy pierwsze danie się rumieniło, zajęłam się szaszłykami, warzywa pokroiłam na odpowiedniej wielkości kawałki, dodałam oliwę i mix przypraw: papryka słodka, papryka wędzona, chilli, kolendra, rozmaryn i czosnek. Wymieszałam, nadziałam i na ruszt.
Dziesięć minut później rozpoczęła się prawdziwa uczta dla kubków smakowych. Jako dodatek polecam pieczywo razowe i prosty sos, czyli połączenie sosu pomidorowego z sosem sojowym ciemnym, przyprawionym wedle uznania.

Danie, jak się pewnie spodziewacie jest przepyszne, a dzięki grzybom i tofu całkiem bogate w białko. Chleb daje nam węglowodany, a warzywa dopełniają całości jeśli chodzi o to, co niezbędne dla naszego zdrowia.

Prosto, zdrowo i smacznie. To moja dewiza.