Jeśli miałabym się przyznać do kulinarnego nałogu to oczywiście powiem, że takiego nie mam, a jednocześnie będę miała przed oczami słoiczek domowego masła orzechowego. W sumie takie uzależnienie to samo zdrowie i tylko kalorii żal. Z tym sobie radzę idąc do parku na dłuższe pobieganie. :D Polecam wszystkim, pod warunkiem, że zrobicie je sami. To ze sklepu najczęściej zawiera dużo soli i cukru, a to już daje raczej wątpliwej jakości przysmak. Poza tym warto pamiętać, że gdy robimy masełko sami wiemy, jakiej jakości użyjemy orzeszków. A tu trzeba być czujnym, bo w nich bardzo często można znaleźć aflatoksyny, czyli substancje mega rakotwórcze. Nie chce mi się wierzyć, że w przemysłowej produkcji masła orzechowego używa się super, hiper świeżutkich orzeszków.
To domowe to skarbnica witamin, minerałów i dobrych dla nas tłuszczy nienasyconych. Wspaniała sprawa przed, w trakcie lub po treningu. I fantastyczna opcja na drugie śniadanie do szkoły dla dzieciaków.

Skład:
orzeszki ziemne prażone (solone lub nie, wedle uznania) - 400 g 
olej kokosowy nierafinowany - 25 g

Wykonanie:
Orzeszki ziemne rozdrabniamy na gładką masę (w TM 35 s./obr. 10). Dodajemy olej kokosowy i dalej miksujemy, az do uzyskania pożądanej konsystencji (w TM 20 s./obr.8).

Smacznego!

Dzieciaki na wakacjach, dzień długi, niby jest czas, żeby zrobić w kuchni coś wyszukanego. Nic bardziej mylnego. W moim przypadku wprost przeciwnie, wszystko dzieje szybko i im więcej wolnego tym bardziej mi czas ucieka. A jeść trzeba. Natury nie oszukasz. W takich chwilach na ratunek przychodzi zapiekanka z czegokolwiek w ulubionych przyprawach. Po pierwsze jest szybko, po drugie nie wymaga koncentracji i zaangażowania, po trzecie jest różnorodna  i pełnowartościowa, po czwarte czyści spiżarnię i nie pozwala marnować się resztkom. 
Zawsze jest smaczna, bo przyprawiam ją tak, jak lubię i starcza na kolację lub następny dzień. Niby wszystko takie oczywiste, a czasem siedzimy godzinami, szukamy przepisu a wystarczy zbadać , co mamy na stanie i wrzucić do piekarnika. 
Skład mojej zapieksy: 
ziemniaki i fasolka szparagowa (ugotowane, z poprzedniego obiadu), pomidory, cebula, bakłażan, pieczarki i tofu marynowane BIO Polsoi, zioła prowansalskie, pieprz, olej kokosowy i odrobina octu winnego. 
Pieczemy około 30-40 min. - 200C.
Szkoda dnia na ceregiele. Smacznego!

Wszędzie zielono, a na straganach owocowo-warzywnych kolorowo, aż oczy bolą. Lubię ten czas. Będąc aktywna sportowo w swoich kulinarnych poczynaniach uwzględniam moje zapotrzebowania na mikro i makroskładniki oraz ogólną kaloryczność. Uwzględniam też czas, jaki mam na pichcenie, a z tym różnie bywa. I tak właśnie na skutek wymieszania tych wszystkich rzeczy powstało w pełni zbilansowane, smaczne, szybkie i kolorowe danie. Mamy tu węglowodany (makaron), mikra i witaminy (warzywa) i białko (tofu Polsoja BIO - zdecydowanie polecam).

Składniki:
Makaron pełnoziarnisty 250 g
Szpinak świeży 250 g
Odrobina oleju do podduszenia szpinaku
3 ząbki czosnku
2 łyżki soku z cytryny
Oliwa 50 ml
Sól do smaku
Pieprz do smaku

Dodatki:
Pomidorki koktajlowe
Tofu wędzone (Polsoja BIO) pokrojone w kostkę i podsmażone 180 g 

Parmezan wegański:
Orzechy nerkowca 50 g
Płatki drożdżowe 2 czubate łyżki

Makaron gotujemy zgodnie z czasem podanym na opakowaniu. Szpinak podduszamy chwilkę na patelni na oleju lub w TM 5min/100C/obr.1 Blendujemy go na gładko wraz z czosnkiem, dodając pozostałe składniki. Łączymy pesto z ugotowanym makaronem. Dodajemy pokrojone pomidorki wraz z tofu. Całość posypujemy parmezanem.

I gotowe. Smaczne, zdrowe i treściwe. Smacznego!

Kilka dodatkowych zdjęć, które otrzymałam od Stowarzyszenia Empatia z "Potyczek Blogerów" organizowanych przez Empatię i Weganizm spróbujesz?

Szczawiowa - moja ulubiona wiosenna zupa. Uwielbiam jej smak i gotuję ją tylko z własnoręcznie zebranego na łąkach młodego szczawiu. Wtedy ma wszystkie walory smakowe, które łechcą podniebienie. Szczaw zawiera przede wszystkim witaminę C, A i witaminy z grupy B, a także magnez, wapń, krzem i żelazo. Korzystnie wpływa na zdrowie. Pobudza trawienie, wzmacnia apetyt, pomaga przy schorzeniach serca, usprawnia pracę wątroby oraz woreczka żółciowego, działa lekko moczopędnie i krwiotwórczo, hamuje rozwój drobnoustrojów. I nie bójcie się szczawianów, co to wapń Wam zabierają. Po pierwsze szczaw też wapń wam dostarczy, a po drugie, jeśli dwa, trzy razy w sezonie zjecie sobie szczawiową to uwierzcie mi ewentualne braki wapnia w organizmie nie będą spowodowane przez szczaw. Zatem ruszajcie na łąki w poszukiwaniu naturalnej smakowitości.

Składniki:
2 marchewki
1 pietruszka
¼ selera
2 liście laurowe
4 ziela angielskie
2 łyżki domowej vegety
Ok. 400 g świeżego szczawiu
50g orzechów nerkowca
1 cebula
3 ząbki czosnku
Olej
Sól
Pieprz
3 szczypty cukru trzcinowego
​
Wykonanie:
W garnku gotujemy marchew, pietruszkę, selera wraz z zielem i liściem do miękkości. Wsypujemy vegetę. Gdy włoszczyzna jest miękka wrzucamy umyty i pokrojony szczaw. Cebulę podsmażamy na patelni i również wrzucamy do garnka. Wyciskamy przez praskę czosnek i gotujemy chwilkę około 5 minut. W tym czasie robimy śmietankę z orzechów. Zalewamy nerkowce gorącą wodą i moczymy je około 10-20 minut. Następnie blendujemy je wraz z wodą z moczenia na krem. Odlewamy gęstą część zupy wraz z warzywami i blendujemy także na krem. Łączymy przygotowaną śmietankę z kremem z warzyw i przekładamy do garnka z zupą. Doprawiamy do smaku. Jeśli jest zbyt kwaśna dodajcie troszkę cukru.
Moja wersja jest podana z ziemniakami, wówczas załatwia mi to sprawę nasycenia domowych głodomorów.

.5-W  tym przedświątecznym czasie,  jako urozmaicenie barszczowo-żurkowych obiadów proponuję pożywną strawę naśladującą „klasyka”, czyli flaki. Brr, nie cierpię tej nazwy. Oprócz smaku i zdrowotności  główna zaleta to szybkość przygotowania. Na głównego bohatera dania wyrasta tu seler naciowy. Mega C-e witaminowy i detoksykujący, co w najbliższym czasie może mieć dla kogoś niebagatelne znaczenie. ;) Do tego papryka i sprawa wielu witamin i minerałów z głowy. Same zaś „kotlety sojowe” to kopalnia białka. I choć nie przepadam za tym produktem to czasem używam go do zadań specjalnych. Do pełni smaku zalecam użyć dorodnych, jędrnych pieczarek.
Smacznego!

*inaczej flaki

Energia całość (2L) : 530 kCal
Porcja ok. 250 ml (talerz): 66 kCal
Węglowodany: 9,5 g
Białko: 6 g
Tłuszcze: 0,5 g

Składniki:
Kotlety sojowe 10 szt.
Bulion warzywny 1.5 litra
Seler naciowy 4  łodygi
Papryka czerwona 1 sztuka
Pieczarki 300 g
Koncentrat pomidorowy 1 mała puszka
Por 1 sztuka
Sos sojowy 2 łyżki
Kminek

Przygotowanie:
Kotlety sojowe gotujemy 10 minut w wodzie z dodatkiem „wegety” domowej. Warzywa kroimy w plasterki, paprykę w słupki i dusimy ok. 10 minut. Pod koniec dodajemy koncentrat pomidorowy i nadal dusimy przez chwilę. Zalewamy bulionem dodając pokrojone w paseczki kotlety i kminek, gotujemy ok. 10 minut. Doprawiamy do smaku solą, pieprzem i sosem sojowym. I gotowe, pisałam, że szybko. :)

Co tu dużo pisać. Proste toto jest, zdrowia dodaje a i smakowitość ma przednią. Mi najlepiej samkuje z rana, ale kto tam Was wie, może na obiad, albo kolację ją zasuniecie? A brzdące się nie wahają i łatwo dobroci im chyłkiem przemycić. Polecam!

Skład:
1 szklanka kaszy jaglanej ugotowanej (1/2 suchej)
4 figi
1 banan
1 jabłko bez gniazd nasiennych pokrojone na ćwiartki
2 łyżki zmielonego siemienia lnianego
2 szklanki mleka roślinnego
Posypka:
2 łyżki płatków owsianych
2 łyżki poppingu z amarantusa
garść orzechów nerkowca
garść jagód goji
1 łyżka syropu z agawy lub miodu

Wykonanie:
Gotujemy kaszę jaglaną na sypko. Ugotowaną kaszę i pozostałe składniki wrzucamy do blenera lub thermomixa i rozdrabniamy na papkę (w thermomixie 8sek./obr.8). Jeśli chcecie mieć ciepłą jaglankę to możecie dolać ciepłe mleko. 
Na sam koniec naszą jaglankę dekorujemy posypką :)

SMACZNEGO

Temat uchodźców nieco przycichł, więc pozwoliłam sobie na publikację  przepisu na domowego falafela. Jak ktoś ma zapędy nacjonalistyczne to dla niego są to kotleciki z ciecierzycy. :) Ja tam do kuchni polityki nie wpuszczam, a smakują obłędnie. Niby znam smak falafeli, bo czasem na mieście je popełniam, a mimo to ten domowy jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Polecam wszystkim fanom międzynarodowych smaków.

Falafel :
​
400 g suchej ciecierzycy
1 cebula pokrojona na ćwiartki
2 ząbki czosnku
2 łyżki czarnego sezamu 
1 łyżeczka zmielonej kolendry
1 łyżka zmielonego kuminu
½ łyżeczki czarnego pieprzu
2 szczypty chilli
1,5 łyżeczki soli
½ łyżeczki sody oczyszczonej
½ łyżeczki sumaku (opcjonalnie)
½ łyżeczki zataru (opcjonalnie)
1 łyżka soku z cytryny
2 łyżki wody
Olej do smażenia

Ciecierzycę moczycie przez noc. Wlejcie sporo wody, aby ciecierzyca cały czas była przykryta. Dnia następnego odcedzacie ciecierzycę i wrzucacie wraz z pozostałymi składnikami do malaksera lub po prostu blendujecie. Możecie też wykorzystać do tego maszynkę do mielenia. W thermomixie miksujecie 10sek/7 obr (mieszając w trakcie kopystką).
Masa ma być grudkowata a nie przypominać pure. Kotleciki mają dać się bez problemu uformować. Ja do ich robienia wykorzystałam łyżkę do lodów. Można pomóc sobie także zwykłą łyżką. Do rondla wlewacie olej na około 5 cm wysokości i smażycie kotleciki. Czas smażenia około 2-3 minut na każdą stronę. Mi wyszło około 35 falafeli. Były tak dobre, że nie nadążyłam liczyć, bo co usmażyłam partię to znikała z talerza.

​Sos tahini: 

3 łyżki pasty tahini
2 ząbki czosnku
Sok z połowy cytryny albo cała limonka
Szczypta soli
2- 3 łyżki wody
Czosnek wyciskacie przez praskę. Łączycie z pozostałymi składnikami i blendujecie na gładki sos. 

Mój tortowy debiut. W dodatku wersja wegańska. Ile mnie kosztowało stresu samo podjęcie wyzwania, wiem tylko ja. Potem okazało się, że zwyczajnie daję radę, a na końcu, że normalnie mam do tego talent. Polecam na wszelkie okazje. Zachwyt najbardziej wybrednych smakoszy tortowych gwarantowany.




​Składniki:

Mąka pszenna lub orkiszowa jasna 500 g
Cukier trzcinowy 200 g
Ocet jabłkowy 2 łyżki
Olej rzepakowy 150 ml
Woda 300 ml
Mleko roślinne 100 ml
Kakao 30 g
Soda 2 płaskie łyżeczki
Ekstrat waniliowy 2 łyżki
 
Wykonanie:

Wszystkie składniki miksujecie na gładką masę. Przekładacie do tortownicy o średnicy 22cm i pieczecie 50 min. w 200C (grzanie góra, dół).  Przy takiej średnicy blachy wyszedł mi biszkopt na 3 warstwy . Biszkopt zawsze pęka na wierzchu, więc spokojnie to normalne, później wierzch i tak  odetniecie. Nakłujcie biszkopt patyczkiem, ma być suchy.  Po upieczeniu zostawcie go do wystygnięcia.

Składniki na krem:
2 puszki mleczka kokosowego schłodzonego w lodówce jedną dobę
Cukier puder (u mnie trzcinowy z dodatkiem wanilii) 80g
1 łyżka soku z cytryny
Czekolada gorzka 80 g

Dodatki:
1 pomarańcza
Około 4 łyżek dżemu kwaskowatego ( u mnie domowy z czarnej porzeczki)
 
Czekoladę rozpuszczacie w kąpieli wodnej lub  w rondelku. Odstawiacie na bok do wystudzenia. Ma być wystudzona, ale jednocześnie płynna.
Z puszki wybieracie tylko stałą część kokosa, bez wody. Dodajecie sok z cytryny, cukier, rozpuszczoną czekoladę i chwilę miksujecie do połączenia składników. Krem będzie płynny, ale, jak wstawicie w chłodne miejsce na pewno się zetnie.
Wystudzony biszkopt kroicie na 3 warstwy. Pomarańczę kroicie na pół. Na pierwszą warstwę wyciskacie około 5 łyżek pomarańczy. Ma być cała oblana sokiem. Ja zużywam na 3 warstwy całą pomarańczę. Następnie rozsmarowujecie dżem.
Kładziecie drugą warstwę biszkoptu. Ponownie moczycie go sokiem z pomarańczy. Tym razem nakładacie połowę kremu.
Kładziecie trzecią i ostatnią warstwę biszkoptu. Sam popękany czubek tej warstwy odkrójcie. Znowu nawilżacie ją sokiem z pomarańczy i rozkładacie resztę kremu (na górze i po bokach). Tak przygotowany tort odstawiacie w chłodne miejsce na około 1 godz. Krem ma zastygnąć, aby było Wam go łatwiej przyozdobić owocami lub czym tylko chcecie.

Już prawie tydzień minął od warsztatów o żywieniu sportowca amatora. Kilka słów o wydarzeniu. Po pierwsze fantastyczni uczestnicy, po drugie świetna, klimatyczna meta, jaką jest Kolarski. Formuła otwartego dialogu spowodowała już podczas części teoretycznej wymianę doświadczeń gości, na której każdy zyskał. Fajnie posłuchać doświadczeń innych, w myśl zasady, że człowiek całe życie się uczy. Potem trochę pogotowaliśmy i w efekcie doszły nas słuchy, że smakowało, co poniektórym. To ważne, tym bardziej, że mieliśmy do czynienia z „żywnością specjalistyczną”, gdzie nie zawsze smak idzie w parze z zadaniami odżywczymi. Reasumując świetne spotkanie, fajni ludzie. Zapraszamy na kolejne spotkania w Kolarskim. Info wkrótce.

Klasyka gatunku, doskonała w swej prostocie i smaku i wykonania. Świetna imitacja niewegańskiej wersji, więc może być fajnym rozwiązaniem, gdy przy stole spotkają się zwolennicy różnych poglądów na odżywianie. 

Składniki:
120 g cebuli
1 ząbek czosnku
50 g oleju rzepakowego
800 g pomidorów z puszki
1/2 łyżeczki soli himalajskiej
1 łyżeczka suszonej bazylii 
1 łyżeczka suszonego oregano
1/2 łyżeczki tymianku 
100 g granulatu sojowego
Pęczek natki pietruszki
​Makaron spaghetti 

Wykonanie TM:
Do TM wrzucamy cebulę z czosnkiem i rozdrabniamy 3 sek./obr.5. Dolewamy olej i dusimy 3 min./Varoma/obr.1. Dodajemy pomidory, sól, zioła oraz kostkę sojową i gotujemy 20 min./100C/obr.1 (do zmięknięcia granulatu, przy większych kawałkach powinniśmy wydłużyć czas.) Podajemy z makaronem, ryżem lub kaszą posypanymi obficie natką.

Wykonanie tradycyjne:
Cebulę i czosnek szklimy na patelni z olejem. Do garnka wlewamy pomidory z puszki, dodajemy cebulę z czosnkiem, zioła oraz granulat sojowy i gotujemy około 20 min. - do zmięknięcia granulatu. Podajemy z makaronem, ryżem lub kaszą.posypanymi natką.


Smacznego!

Jeśli ktoś upodobał sobie smak ryby na warzywach, niby z Grecji pochodzący, a nie chce spożywać metali ciężkich, antybiotyków i innych potencjalnie chemicznych rzeczy lub wrażliwość własna na los istoty ból czującej mu na to nie pozwala, temu polecam prostą i mega rybną potrawę potocznie zwaną "Nierybą nie po grecku". Może to być jakościowa zmiana na naszym świątecznym stole a smak jakże znany i lubiany.

Składniki na rybę:
1/2 szk. Suchej kaszy jaglanej ok 120g
3 arkusze glonów nori
1 ząbek czosnku
Sól 1/2 łyżeczki
Pieprz 1/2 łyżeczki

​Warzywa:
200 g cebuli przekrojonej na pół
300 g marchwi pokrojonej na kawałki
100 g pietruszki obranej pokrojonej na połówki
100 g selera obranego pokrojonego na kawałki
Połowa pora białej części
40 g oleju
1 puszka pomidorów
2 łyżeczki koncentratu pomidorowego
1 łyżka octu jabłkowego lub 50 g wina 
Sól 1/2 łyżeczki
2-3 szczypty pieprzu
Liść laurowy 1 
Papryka słodka 1 łyżeczka
Oregano 1/2 łyżeczki

Wykonanie w Thermomixie:

1. Do TM wlewamy 1000 g wody. Do koszyczka wsypujemy kaszę i przelewamy ją wrzątkiem, aby pozbawić ją goryczki. Gotujemy 20min./100C/obr.1.
2. Wylewamy wodę z TM i odstawiamy kaszę na bok.
3. Glony zalewamy odrobiną gorącej wody, tak aby tylko były przykryte. Jak ostygną i zmiękną kroimy je na drobne kawałki.
4. Do TM wkładamy przestudzoną kaszę po ugotowaniu ok. 300g, glony, czosnek, sól oraz pieprz i mieszamy 10 sek/ obr. 4
5. Formujemy kotleciki i podsmażamy na patelni.

  6. Do pustego TM wrzucamy po kolei wszystkie warzywa ( z wyjątkiem pomidorów) i olej, rozdrabniamy 5 sek./obr.5
  7. Dodajemy pozostałe składniki wraz z przyprawami.
  8. Gotujemy 20 min/Varoma/noże wsteczne/ obr.1
  9. Przekładamy warzywa wraz z kotlecikami do naczynia żaroodpornego

Wykonanie tradycyjne:
Kaszę jaglaną przelewamy wrzątkiem aby pozbyć się goryczki. Gotujemy do miękkości, ale na sypko.
Glony zalewamy odrobiną gorącej wody, tak aby tylko były przykryte. Jak ostygną i zmiękną kroimy je na drobne kawałki.
Łączymy razem glony z kaszą, solą i pieprzem i mieszamy.
Formujemy kotleciki i podsmażamy na patelni.
​Warzywa ścieramy na tarce, pora siekamy na drobno. Warzywa podduszamy w garnku z puszką pomidorów i z pozostałymi składnikami.

Dwie edycje warsztatów świątecznych za mną. Bez dwóch zdań nauka i praktyka nie poszła w las i jestem przekonana, że coś ze wspólnego gotowania pojawi się na świątecznych stołach uczestników. Może tatar, może rosół, a może "nie ryba"? Czas pokaże. Bardzo dziękuję wszystkim za udział, jak zwykle atmosfera była mega fajna, a czas zleciał niezauważalnie. Opinie moich gości na temat wspólnie przyrządzanych dań kolejny raz pokazały mi, że aby pielęgnować tradycję, jeść smacznie i zdrowo nie trzeba poświęcać życia żadnej ryby, kury, czy świnki. Kuchnia  roślinna w 100% daję radę. :)

Poniżej przepis na zupę na każdą okazję. Możemy ją zastosować w celach specjalistycznych - np. ciepły posiłek po treningu w warunkach, takich jak za oknem. Dzięki jarmużowi mamy działanie alkalizujące i antyoksydacyjne a dzięki soczewicy uzupełnienie białka, reszta składu to witaminowy kompleks na jesień. Możemy też znaleźć zastosowanie ogólne - bez podtekstów zwyczajnie, smacznie się najeść. Tak, czy inaczej smacznego!
Skład:
1 cebula
1 ząbek czosnku
25 g oleju 
2 szt. marchwi
1 szt. pietruszki
1/4 selera
5 szt. ziemniaków
średni kawałek pora 
1/2 szklanki czerwonej soczewicy
5 liści jarmużu bez zgrubiałych łodyg
łyżeczka bulionu warzywnego (domowego)
2 łyżeczki domowej „vegety”
1 łyżeczka suszonego tymianku
1/2 płaskiej łyżeczki soli
2 szczypty pieprzu
około 1.5 litra wody

Wykonanie tradycyjne:
Cebulę i czosnek siekamy na drobne kawałki i dusimy na patelni. Resztę warzyw kroimy na mniejsze kawałki i wraz  z cebulą, czosnkiem i resztą składników gotujemy około 30 min. do miękkości. Po ugotowaniu blendujemy do konsystencji przez nas preferowanej i ewentualnie przyprawiamy do smaku. 

Wykonanie Thermomix:
Cebulę z czosnkiem rozdrabniamy 3 sek./obr. 5. Wlewamy olej i dusimy 3 min./Varoma/obr.1. Wrzucamy pozostałe warzywa pokrojone na kawałki wraz z przyprawami, „vegetą” i bulionem i rozdrabniamy 5 sek./obr. 5. Wlewamy wodę i gotujemy 25 min./100 C/obr.1. Czekamy chwilę, aby temperatura troche spadła i blendujemy 5 sek./obr. 5.